Op een dag stond ik in een pan aardpeersoep te roeren in een biologische tuin waar ik destijds werkte. Ik stond op het punt om als ZZP-er te gaan starten en was al roerend aan het mijmeren over hoe en wat dit vorm te geven. De aardpeersoep bracht mij terug naar een moment bij mijn opleiding bij Maantijd. We hadden die dag van de cateraar een aardpeersoep en een gerecht met knolselderij gekregen. Beide groenten kunnen flink op de darmen werken. Die avond hadden we een samenkomst met de vrouwen waarbij we veel in stilte en in meditatieve staat moesten zijn. En ik had toch een buikkrampen, flink pijnlijk zodat het mij erg veel moeite kostte om de avond door te komen. Daarbij kon ik dus maar moeilijk in het gevraagde proceswerk landen.
Al roerend dacht ik, dat moet anders… dat kán anders.
Oh, mijmerde ik verder, dan verzorg ik ook een stukje educatie over kruiden en voeding op de tafel. Al roerend kwam alles als een soort download binnen… deze manier van koken, ik had er nog nooit van gehoord of gelezen. Het viel écht binnen.
Op dat moment was ik erg verbonden met de Keltische Godin Cerridwen… de vrouwe van de ketel. De naam De Groene Ketel kwam direct daarna binnenvallen en binnen een half uur was daar:
De Groene Ketel, magisch en afgestemd koken!
Uiteraard heb ik de afgelopen jaren dit concept verder uitgewerkt, er verdieping aan gegeven en kwamen er steeds meer puntjes op de i tot het bedrijf wat ik nu heb.
